ژان پیاژه – Jean Piaget

پیاژه: هدف اصلی آموزش در مدارس باید ساختن زنان و مردانی باشد که قادر به انجام کارهای تازه باشند، نه این که فقط کارهایی که نسل های قبلی انجام داده اند را تکرار کنند.

ژان پیاژه روانشناسی است که به دلیل نظریات ارزشمندش در زمینه رشد شناختی مشهور شده است. پیاژه ۴ ویژگی عمده را برای بازی ذکر کرده است. وی فعالیتی را بازی می داند که:

۱-دارای هدف خارجی نبوده

۲-کاملأ اختیاری و لذت بخش باشد.

۳-سازماندهی نداشته باشد.

۴-از هر گونه پرخاشگری به دور باشد.

پیاژه بازی ها را به ۴ دسته تقسیم کرده است:

بازی های مهارتی: Practical Games

کودک از طریق بازی های مهارتی به رشد اعمال و حرکات می پردازد مثلأ وقتی کودک سوار تاب می شود علاوه بر احساس لذت، حفظ کردن کنترل را نیز یاد می گیرد. بازی های مهارتی اکثرا  در مرحله حسی-حرکتی( تقریبا از دو ماهگی تا دوسالگی) وجود دارد.

بازی های نمادین Symbolic Games

بازی هایی که کودک با بهره گیری از قدرت تخیل خود، واقعیت اشیا را تغییر می دهد و به آرزوهایش جامه عمل می پوشاند به طور مثال زمانی که کودک با تکه چوبی مانند اسبی می تازد. پیاژه بازی های نمادین را اوج بازی های کودکانه می داند. این بازی ها از سنین ۲، ۳ سالگی تا ۵، ۶ سالگی در بین کودکان رواج پیدا می کند.

بازی های با قاعده Games with rules

بازی هایی باقاعده هستند که دارای قواعد و مقررات خاصی می باشند که اعضای گروه ملزم به رعایت آن هستند. کودک از طریق این بازی ها مشارکت، همکاری . رعایت حقوق دیگران و قانون را می آموزد و این بازی ها در سن ۴ تا ۷ سالگی وجود دارد که منجر به رشد اجتماعی کودک می شود.

بازی های سازنده  Constructive

بازی هایی که منجر به ساختن یک وسیله می شود. مثل حل مسائل، انجام کارهای مکانیکی که این بازی ها حد فاصل بازی های کودکانه و سازگاری های واقعی است.

منبع: دنیای روانشناسی