دنیای روانشناسی » روانشناسی » لِفت دادن در فضای مجازی و دنیای واقعی

لِفت دادن در فضای مجازی و دنیای واقعی

یکی از چیزهایی که همه ماها از Social Mediaها دیده و یاد گرفته ایم، آنفالو کردن و لفت دادن از صفحه ای هست که به کارمان نمی آید.
راستش خیلی مهم نیست از صفحه کسی که خوشت نمی آید با یک کلیک خارج شوی؛ در دنیای مجازی ترک کردن هزینه ای ندارد (یا اینکه هزینه ی زیادی ندارد).
چه فایده ای دارد در دنیای واقعی، آدم های بیخود را کنار نگذاری؟!
اصلاً ممکن است یک آدم شاید به درد بخور باشد اما به درد تو نخورد، چه فایده دارد که نمی توانی این آدم ها را تشخیص بدهی و به موقع کنارشان بگذاری …
البته نه به خاطر بی مسئولیتی یا از روی خودنمایی این کار را انجام دهی، نه، منظورم یک سبک زندگی است، سبکی از زندگی که در آن یک سری چیزها جایی برای بودن نداشته باشند.

برای اینکه یک «خوب خاص» شوید لازم است به جای معاشرت با «خوب های معمولی» با «خوب های خاص» معاشرت کنید.

لِفت دادن در فضای مجازی و دنیای واقعی

برای اینکه یک موزیسین خوب شوم نباید برخی آهنگ ها را گوش کنم، نباید بعضی از ریتم ها در ذهنم باشد، این ها ذهن مرا دچار آشفتگی و بی نظمی می کند.
بعضی از آدم های خوب، با اینکه خوب هستند اما به برنامه های زندگی تو، به اهداف تو ربطی ندارند؛ وقتی را که صرف متقاعد کردن این ها می کنی اشتباه است، وقتی که صرف می کنی تا هوای همه ی این ها را داشته باشی اشتباه است عزیز من!

با آدم هایی بچرخ که به رؤیای تو کمک می کنند.

در قرآن هم آمده است که «و الذین هم عن اللغو معرضون»؛ یعنی آدم هایی که اهل امن و ایمان هستند از امر لغو و بیهوده روی می گردانند …

پرواضح است که این “بیهودگی” به نسبت من و تو فرق خواهد کرد ، ممکن است چیزی که برای تو بیهوده باشد برای من خوب باشد و …

منبع: دکترعلیرضاشیرى

درباره مرضیه سرباز

کارشناس ارشد مشاوره هستم. به صورت تخصصی در حوزه کودک فعالیت می کنم. دوست دارم تجربیات دانشگاهی و حوزه کاری ام را از طریق سایت دنیای روانشناسی در اختیار علاقمندان قرار بدهم.

پاسخ دهید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *